Η ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΟΥ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΑ, ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΕ ΚΑΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΙΘΕ Η
ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.
ΕΝΑ ΝΕΟ ΛΑΜΠΕΡΟ ΑΣΤΕΡΙ ΑΣ ΛΑΜΨΕΙ
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΥΦΛΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΥΣ
ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΙΝΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.
Το πιο κάτω βραβευμένο
συγκινητικό Χριστουγεννιάτικο μικρό διήγημα, το οποίο βασίζεται σε πραγματικά
γεγονότα, πρωτοδημοσιεύθηκε στο
Olympia.gr.
Τιμής ένεκεν το αναδημοσιεύουμε.
ΜΑΤΩΜΕΝΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1963
ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.
Μια παιδική Χριστουγεννιάτικη
ιστορία, που με συγκινούσε από μικρό παιδάκι, ήταν η πασίγνωστη του Hans
Christian Anderson, που μιλά για τα όνειρα και τις γιορτινές προσδοκίες και ελπίδες
ενός κοριτσιού, που αντιμετωπίζει τον επικείμενο του θάνατο, μέσα στους
παγωμένους δρόμους ενώ οι άνθρωποι γιόρταζαν στα στολισμένα τους σπίτια, κοντά
στο τζάκι…..Πουλούσε σπίρτα το φτωχό κοριτσάκι….και στην προσπάθεια του να
ζεσταθεί….άναψε ένα …..και το άπλετο του φως την ζέστανε και της έφερε οράματα
….. αγάπης, χριστουγεννιάτικα στολισμένα δέντρα….και η μικρή με το φωτισμένο
προσωπάκι ….ξεψύχησε παγωμένο …. Στη μέση του δρόμου…..με ένα γαλήνιο
ανεπανάληπτο παιδικό χαμόγελο…. Αφήνοντας πίσω της ιερά διδάγματα ανθρωπιάς…και
Χριστουγεννιάτικης αγάπης…..ελπίδας και ειρήνης….
Πραγματικά ο Anderson με το
διήγημα του αυτό δίνει διδάγματα ανθρωπιάς και απεικονίζει μια συγκινητική
πραγματικότητα, που πρέπει όλοι να αφουγκραστούμε μεγάλοι και μικρά παιδιά και
να απλώσουμε φιλόπονα και στοργικά τα χέρια σε όλα τα δυστυχισμένα αλλά και ηρωικά
παιδιά που μας διδάσκουν σαν μεγάλοι φιλόσοφοι ανεπανάληπτα διδάγματα με τις
αξιέπαινες τους πράξεις στον αγώνα της ζωής τους όλης……
Ας μας διηγηθεί εν συντομία και ο
Άγιος Βασίλης της Κύπρου μια άλλη διδακτική ιστορία παιδική που, βασίζετε σε
απόλυτα πραγματικά γεγονότα με διαφορετικό σενάριο….που αφήνει και αυτή ιερά
και ανεπανάληπτα διδάγματα….από παιδάκια μικρούς ήρωες και ηρωϊδες….
Μια φορά και ένα καιρό τα
Ματωμένα Χριστούγεννα του 1963 στην Κύπρο….
Η μικρή Αγγελίνα Γιωργούλλα ήταν
12 χρονών, όταν κακά ξωτικά ήρθαν στο όμορφο χωριό της την Ομορφίτα, ένα
προάστιο της Λευκωσίας, για να την διώξουν με την οικογένεια της από το πατρικό
τους σπίτι…. Φίλοι πολλοί κατέφθασαν για να υπερασπιστούν και την οικογένεια
της μικρής Γιωργούλλας, αλλά και των άλλων αθώων παιδιών….
Η μικρούλα ηρωίδα μεταμορφώθηκε
σε άγγελο των υπερασπιστών της…., που πολεμούσαν τα διαβολικά ξωτικά
….Πανέξυπνη, μικρόσωμη, ευκίνητη και με ιδιαίτερο θάρρος μαζί με άλλα παιδάκια
περνούσαν μέσα από τα λαγούμια και τις στοές που οδηγούσαν στα μετερίζια των
φίλων. όπου με τόλμη πολεμούσαν και έδιωχναν τους βάρβαρους
καλικαντζάρους….Τους μετέφερε τροφή, όπλα, σφαίρες και αψηφούσε τις ομοβροντίες
που έπεφταν γύρω της…Τραγουδούσε Χριστουγεννιάτικους ύμνους ..επι γης
ειρήνη….τραγουδούσε εμβατήρια…, τον εθνικό ύμνο…. Και αγέρωχη όρθια αέρινη νεράιδα,
περνούσε ανάμεσα στα χαλάσματα μέχρι να φτάσει στους αγαπημένους της
υπερασπιστές…, που την λάτρευαν σαν δικό τους παιδί…..Δυστυχώς για την μικρούλα
Γιωργούλλα το μοιραίο δεν άργησε να έρθει …..όσον και αν την προστάτευε ο
θεός…, ήταν παράτολμη…, πετούσε σαν περιστέρι και τραγουδούσε…, με χαμόγελο
αγγέλου…που εμψύχωνε τους αγωνιστές…., γαλήνη και θάρρος τους πρόσφερε…τις αιματοβαμμένες
αυτές Άγιες μέρες……
Μικρή μας Αγγελίνα, αγάπη μας,
παιδί μας που πας με τόσο θάρρος μέσα σε κόλαση φωτιάς και σιδήρου……Και όμως
….αψηφώντας τους πολυβολισμούς των κακών ξωτικών ( Τούρκων) η μικρή άφοβη νεράιδα
μπαίνει σε διασταυρούμενα πυρά….έπρεπε να δώσει τρόφιμα και πυρομαχικά στους
πεινασμένους και άοπλους υπερασπιστές της, που τους όφειλε ευγνωμοσύνη και
αγάπη……Βγαίνει από το λαγούμι και τρέχει σαν ζαρκάδι ανάμεσα στους καπνούς και
τη φωτιά…..φορτωμένη στο αδύναμο σωματάκι της τα τρόφιμα και τα πυρομαχικά….Την
έχασε ακόμη και αυτό το Άγιο χέρι που ήταν η ασπίδα της όλες αυτές τις
μέρες…..Οι Τούρκοι από απέναντι την εντοπίζουν και καθώς και άλλες φορές
προσπάθησαν να δολοφονήσουν το παιδί φάντασμα…. την πολυβολούν άγρια…., φτάνει
τρεκλίζοντας στο ελληνικό φυλάκιο…., ματωμένη η καρδούλα της…, αιματόβρεκτο το
σωματάκι της …., πέφτει στα χέρια των εθελοντών…, πέφτει ηρωικά μαχόμενη…,
ψέλνοντας τον Εθνικό Ύμνο….για την Λευτεριά της πατρίδας της και αφήνει την
τελευταία της πνοή….. η γαλήνη απλώνετε στο αγγελικό της παγωμένο
προσωπάκι…..Ένας άγγελος επί της γης….τα δάκρυα των εθελοντών…πυρακτωμένα καίνε
τα άγια χώματα…..Ο θάνατος της αγαπημένης τους μικρής Γιωργούλλας τους δίνει
δύναμη και κουράγιο ….Τις επόμενες μέρες, το θείο πνεύμα της αδικοχαμένης μας Αγγελίνας
οδηγεί τους ήρωες εθελοντές και κατατροπώνουν τα κακά ξωτικά ..τους βάρβαρους
καλικάντζαρους, που μόλυναν και τα Χριστούγεννα μας και τα ιερά μας χώματα…..Το
πνεύμα και η θυσία της αγαπημένης Γιωργούλλας μέχρι σήμερα πλανάται αθάνατο
στους έρημους δρόμους του αγαπημένου της χωριού και δίνει μηνύματα Λευτεριάς
και αυταπάρνησης….
Η μικρή ηρωίδα Αγγελίνα
Γιωργούλλα συνάντησε στα ουράνια όλα τα Κυπριόπουλα παιδιά της Λευτεριάς. που
έχυσαν το παιδικό τους αγνό αίμα για να ποτίσουν το δέντρο της Λευτεριάς της
Κύπρου…Δεν ήταν λίγα…..Την υποδέχτηκαν στον παιδικό Παράδεισο επίσης οι Άγγελοι
…ο 16χρονος Γεώργιος Ψαράς που και αυτός καθώς βοηθούσε τους εθελοντές Τούρκος
ελεύθερος σκοπευτής τον πυροβολεί στο στήθος….Ο Γιώργος «έφυγε» την προηγούμενη
μέρα στις 23/12/1963….Την υποδέχεται ο μικρός 7χρονος ήρωας Δημητράκης
Δημητριάδης…. και άλλα παιδάκια ψέλνοντας Χριστουγεννιάτικους ύμνους.. ήταν όλα
τα παιδιά εκεί που μεταμορφώθηκαν σε αγγέλους τα ματωμένα Χριστούγεννα του
1963…., που οι Τούρκοι βεβήλωσαν για ακόμη μια φορά…Το αθώο παιδικό αίμα στίγμα
παραμένει μέχρι σήμερα στα ματοβαμμένα τους χέρια…
Τα παιδιά μας, τα παιδιά της
ηρωικής Κύπρου…, .έκαναν Χριστούγεννα αγκαλιά με τον στοργικό πατέρα όλων τον
Χριστό….και γύρω τους οι Άγγελο του Παραδείσου….έψελναν Χριστουγεννιάτικους
ύμνους και τραγούδια….…πλήθος στρατιάς ουρανίου έψαλλε και υμνούσε τον Θεό και
έλεγε ΔΟΞΑ ΕΝ ΥΨΙΣΤΟΙΣ ΘΕΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΥΔΟΚΙΑ….
Το τελευταίο αναμμένο σπίρτο
έγινε δάδα άσβεστη Ελευθερίας στα παιδικά χέρια της Γιωργούλλας μας και των
άλλων αδικοχαμένων παιδιών μας….. Ας χύνει άπλετο Χριστουγεννιάτικο θείο φως
για να μας φωτίζει και μας αφήνει εσαεί ιερά διδάγματα σε όλους μας μικρούς και
μεγάλους….
Τα δάκρυα μας ας ποτίζουν σαν
αγίασμα την πονεμένη αιματοβαμμένη ιερή γη της Κύπρου και όλου του Ελληνισμού,
για να μεγαλώνουν αειθαλή δέντρα Λευτεριάς…..Τα μικρά παιδιά μας δίδαξαν το
καλύτερο μάθημα ιστορίας…..
ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΦΗΓΗΜΑ ΕΙΝΑΙ
ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ
ΜΟΛΥΝΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1963 ΤΑ ΙΕΡΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ,
ΠΟΥ ΕΣΩΣΑΝ ΟΙ ΟΛΙΓΟΙ ΗΡΩΙΚΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ….
Η ΜΙΚΡΗ 12 ΧΡΟΝΗ ΓΙΩΡΓΟΥΛΛΑ, ΠΟΥ
ΕΠΕΣΕ ΗΡΩΙΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΗΣ 24ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1963, ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ
ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΜΕΝΕ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ ΤΗΣ
ΟΜΟΡΦΙΤΑΣ……ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
ΤΟΥ.
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΜΑΣ ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΜΑΧΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΜΑΣ…..
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ
– ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.
ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΑ 18χρονου
ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΑ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΠΕΣΕ ΗΡΩΙΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟΝ
ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1974, ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ 12
ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ.
