ΗΠΑ: ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 300.000


Το πρόβλημα των αστέγων ιδιαίτερα στο Δυτικό κόσμο αποτελεί στις μέρες μας μια διαρκώς οξυνόμενη κοινωνική και οικονομική πρόκληση την οποία αντιμετωπίζουν πολύ δύσκολα οι κεντρικές κυβερνήσεις αλλά και, τουλάχιστον από απόψεως περιβάλλοντος, οι αρχές της αυτοδιοίκησης.

Μόνο στην Αμερική υπολογίζεται ότι κάθε βράδυ περίπου 300.000 άνθρωποι αναγκάζονται να κοιμούνται στους δρόμους. Πόλεις όπως το Πόρτλαντ, Ορεγκον, Σιάτλ, Ουάσιγκτον, Λος Αντζελες και Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια και με εντεινόμενο ρυθμό η Νιου Γιορκ Σίτυ, βλέπουν τα πάρκα τους ή άλλους υπαίθριους δημοτικούς  χώρους να κατακλύζονται από πρόχειρες κατασκηνώσεις αστέγων που εκτός από την προφανή ζημιά στο περιβάλλον συχνά οδηγούν σε διακίνηση ναρκωτικών και σε  εγκληματικότητα.

Το ζήτημα έχει πρόσφατα έλθει στο κέντρο της επικαιρότητας με την εξέταση από το Ανώτατο Αμερικανικό Δικαστήριο νομικής προσφυγής δημοτικών αρχών, οι οποίες ζητούν να τους επιτραπεί  να επιβάλουν χρηματικά πρόστιμα ή ακόμη και ποινές φυλάκισης σε όσους αυθαιρέτως καταλαμβάνουν υπαίθριους δημόσιους χώρους.

Είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο θέμα, ανεξάρτητα από την αντιμετώπιση των γενικών οικονομικών και κοινωνικών αιτιών που εξωθούν ένα μεγάλο αριθμό προσώπων σε στέρηση στέγης, συνιστά ένα σύνθετο και ιδιαίτερα δισεπίλυτο, αν όχι άλυτο, πρόβλημα.

Από τη μια πλευρά, οι κάτοικοι οιασδήποτε πόλης ή κοινότητας έχουν αναμφισβήτητα το δικαίωμα να αξιώνουν για τους ιδίους και τα μέλη των οικογενειών τους τη δυνατότητα ανεμπόδιστης και περιβαλλοντικά υγιούς και ευπρεπούς χρήσης των κήπων, πάρκων και άλλων δημόσιων χωρών.

Από την άλλη όμως, διερωτάται κανείς εάν είναι ηθικά ανεκτόν μια κοινωνία να τιμωρεί με χρηματική ποινή ή φυλάκιση αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας οι οποίοι στερούμενοι παντελώς στέγης και πόρων, αναγκάζονται να κοιμούνται στους δρόμους. Ιδιαίτερα εάν η πολιτεία ή ο κάθε  δήμος δεν μπορούν  να τους προσφέρουν στοιχειώδη κοινωνική φροντίδα και κατάλυμα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην προκειμένη περίπτωση συγκρούονται βασικές  αρχές και αξίες  δοκιμάζοντας έτσι τον συλλογικό και ατομικό ανθρωπισμό κάθε πολίτη, καθώς και  το ηθικό καθήκον παροχής αλληλεγγύης προς τους αδυνάτους.

Εξ άλλου, η  επίκληση της  ευθύνης της κεντρικής εξουσίας δεν μπορεί να είναι από μόνη της πλήρως αποτελεσματική. Διότι η οποιαδήποτε κυβέρνηση  δεν είναι μια μεταφυσική παντοδύναμη οντότητα. Σε τελική ανάλυση αποτελείται ή εκλέγεται από εμάς τους ίδιους έχοντας ταυτόχρονα να  αντιμετωπίσει, ιδιαίτερα στην εποχή μας, τεράστιες οικονομικές και άλλες προκλήσεις που τη δυσχεραίνουν να χειριστεί αποτελεσματικά όλα τα μείζονα κοινωνικά  ζητήματα.

Δισεπίλυτο, επομένως, αν όχι άλυτο, πρόβλημα.

Μήπως όμως το θετικό πνεύμα που πρέπει να μας εμπνέουν οι  τρέχουσες ημέρες της Ανάστασης και της Άνοιξης θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε πιο παραγωγικές και κοινωνικά ευαίσθητες σκέψεις;

Μήπως η αγάπη και η αλληλεγγύη που κατ’ αρχήν χαρακτηρίζει τη χριστιανική κοινωνία μπορεί να  εμπνεύσει εκείνους από εμάς που έχουν ισχυρότερη οικονομική δυνατότητα να διαθέσουν από  το περίσσευμά τους για τους χειμαζόμενους συνανθρώπους μας;

Μήπως ακόμη και εκείνοι που δεν διαθέτουν τέτοια  οικονομική άνεση, μπορούν επίσης να αντλήσουν από τα αποθέματα ευαισθησίας και τρυφερότητάς τους;

Ίσως οι σκέψεις αυτές να ακούγονται ρομαντικές, ουτοπικές, μη ρεαλιστικές.

Δύσκολα όμως μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι είναι σύμφωνες με το πνεύμα και το φως της Χριστιανικής Ανάστασης!

 


                Πηγή – πληροφορίες: https://www.ekirikas.com


Αναδημοσίευση:

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «αναδημοσίευση» είναι επιλογές από το διαδίκτυο και από διάφορες ενημερωτικές πλατφόρμες ή από κείμενα που υπάρχουν στην παγκόσμια βιβλιογραφία.

Η αναδημοσίευση τους στην έγκυρη ανεξάρτητη ενημερωτική σελίδα μας δεν σημαίνει απαραίτητα την αποδοχή των όσων αναφέρονται, αλλά και ούτε ότι συμφωνούμε στις απόψεις που εμπεριέχονται ή εκφράζονται στα κείμενα που προβάλουμε με ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό, αλλά είμαστε πάντα και παραμένουμε πιστοί και εκφραστές της πασίγνωστης φράσης του Voltaire, (1694-1778 Γάλλος φιλόσοφος & συγγραφέας) «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες». Γιατί εμείς ως η ανεξάρτητη μοναδική έγκυρη ενημερωτική σελίδα έχουμε πάντα τον πλουραλισμό στην ενημέρωση, αφού όταν η ενημέρωση πιάνει τόπο, τότε έχει έναν και μοναδικό τόπο το «ΠΛΑΤΥ-ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ».

 

 

Νεότερη Παλαιότερη