Του, Λάμπρου Τζούμη Αντιστράτηγου έ.α. – Στρατιωτικού Αναλυτή
Αποφασίζει κάποιος-α να συζήσει με ένα άτομο του
ιδίου φίλου, σύμφωνα με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Η επιλογή αυτή που
ικανοποιεί την ηδονή έχει το «τίμημα» της μη απόκτησης παιδιών. Δεν είναι ένα
ζευγάρι που βιολογικά έχει πρόβλημα να τεκνοποιήσει αλλά ένα ζευγάρι που
συνειδητά παίρνει την απόφαση αυτή και
γνωρίζει ότι δεν θα έχει τη δυνατότητα απόκτησης παιδιών, Έρχεται όμως στη συνέχεια και ζητάει από την
πολιτεία να λύσει το πρόβλημα αυτό μέσω της τεκνοθεσίας και το επιχείρημα που
διατυπώνεται συχνά από όσους υποστηρίζουν κάτι τέτοιο είναι ότι πάνω απ΄ όλα
είναι το συμφέρον και η ευτυχία των παιδιών.
Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά σε μια οικογένεια
συγκροτημένη και όχι κακοποιητική το μητρικό και το πατρικό πρότυπο είναι
αναντικατάστατα.
Ο ρόλος της μητέρας είναι μοναδικός. Τα συναισθήματά
της, οι εμπειρίες της, οι σκέψεις της, και η ζωή της γενικότερα επηρεάζουν
καθοριστικά τον ψυχισμό του παιδιού.
Επίσης για ένα παιδί, ο πατέρας είναι πρότυπο και
έχει μεγάλο αντίκτυπο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Η ύπαρξη του
πατέρα προσφέρει στα παιδιά ένα αίσθημα σωματικής και συναισθηματικής
ασφάλειας. Το παιδί πρέπει να θαυμάζει τον πατέρα του, να θέλει να του μοιάσει
και όχι να τον φοβάται . Ακόμα και όταν οι γονείς ζουν χωριστά, ο σωστός
πατέρας ποτέ δε θα αφήσει την ανατροφή των παιδιών του κατ’ αποκλειστικότητα
στη μάνα.
Πρέπει λοιπόν η πολιτεία να ικανοποιήσει τη
Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι. κοινότητα για μικροπολιτικές σκοπιμότητες και στο πλαίσιο της
ψευτοπροδευτικότητας, όταν αυτό δεν είναι
προς το συμφέρον των παιδιών που έχουν ανάγκη και το μητρικό αλλά και το
πατρικό πρότυπο ;
Προφητικοί οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου :
Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ’
αγαπούν και πώς σε θένε.
Έχε το νου σου
στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί.. Ψέματα λένε…
Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν.
Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με
κλειδί…Θα σε πουλήσουν… Και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί
που θα ‘χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν
γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα…
