Του,
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Από καιρό και ιδιαίτερα μετά τα υψηλά
εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις έως το 2015 εκλογές είχαμε προβλέψει, ότι η
άνοδός του μοιάζει με αυτήν του αερόστατου. Ανέβηκε ψηλά και αφού εξυπηρετήσει
συμφέροντα και γεωπολιτικές επιδιώξεις των κυρίαρχων δυνάμεων της Δύσης θα μείνει
από αέριο και θα πέσει πάλι χαμηλά. Θυμίζουμε ότι κατά τη διακυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ υπεγράφη το σκληρότερο μνημόνιο, ενεχυριάσθηκε το παν στην Ελλάδα, έγινε
διεθνώς περίγελως η Πατρίδα μας με το Δημοψήφισμα και την αυθημερόν ακύρωση του
αποτελέσματος, και, κυρίως, υπογράφτηκε η απαράδεκτη συμφωνία των Πρεσπών, που
θίγει την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει νέο αρχηγό, που
γνωρίζει ελάχιστα για την Ελλάδα, τις Παραδόσεις Της, την ιστορία Της, την
Διπλωματική Της πορεία, τις υπάρχουσες ισορροπίες με τους γείτονές Της. Ακόμη
λιγότερα και από τον Αλ. Τσίπρα, όταν και εκείνος ανέλαβε την εξουσία. Θα
λάβει, λέει, ταχύρρυθμη εκπαίδευση... Έως τώρα ταχύρρυθμη εκπαίδευση παίρνουν
οι διάδοχοι βασιλέων, που ανά πάσα στιγμή
μπορεί να κληθούν να αναλάβουν την εξουσία. Σε μη βασιλευόμενη δημοκρατία αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία να αναδεικνύεται
πρόεδρος Κόμματος και μάλιστα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ουδέν γνωρίζει
περί πολιτικής...
Επί
πλέον σε δημοσιευμένο βιογραφικό του αναφέρεται πως 14 ετών πήγε στην Αμερική «
από ανάγκη...γιατί τον έπνιγε το ελληνικό κοινωνικό περιβάλλον». Διερωτάται
κανείς πώς θέλει τώρα να κυβερνήσει το κοινωνικό περιβάλλον που τον έπνιγε; Θα
απαντήσει οπαδός του πως από τη θέση του θα επιδιώξει να αλλάξει τους Έλληνες,
να τους κάνει να ασπασθούν τις ιδέες του, τη ζωή του... Να εφαρμόσει δηλαδή
αυτό που έγραψε ο Μπρεχτ για τον Στάλιν: Όταν ο λαός δεν απολαμβάνει της
εμπιστοσύνης της Εξουσίας, είναι ευκολότερο γι’ αυτήν να τον διαλύσει και να κατασκευάσει άλλον, στα μέτρα της...
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πλέον ως
αριστερό Κόμμα, όπως το έζησαν οι
επίγονοι του Λέων. Κύρκου. Έγραψε σχετικά ο πρ. Υπουργός Αριστείδης Μπαλτάς: «
Ο κ. Κασσελάκης εμπνεύστηκε τη μεταφορά του οικονομικού offensive takeover (επιθετικής απόκτησης) στο πεδίο της αριστερής
πολιτικής....Αυτό δεν συνεπάγεται ότι μπορεί καν να υποψιάζεται τον κοινωνικό ρόλο, την οργάνωση, τα βάσανα
και τις υπαρξιακές δεσμεύσεις του (αποκτώμενου)».
Τι θα πράξουν τα παραδοσιακά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι κήνσορες των αντιλήψεων του; Ασφαλώς θα επιχειρήσουν να
διατηρήσουν κάποια στοιχεία από την πάντως παρακμασμένη ιδεολογία τους. Το πιθανότερο είναι να μη βρουν
ανταπόκριση και να υπάρξουν αποχωρήσεις και
δεύτερη εκκαθάριση, μετά από αυτήν του 2015. Τότε αποχώρησαν 21 βουλευτές, έχοντας απέναντι και
τους στην ίδια κατάσταση ευρισκόμενους σήμερα συντρόφους τους.... Όπως
τότε έτσι και τώρα το δίλημμα είναι υποταγή στη νέα αντίληψη περί πολιτικής, ή
περιθωριοποίηση. Όμως η μικρή συμμετοχή –
για αριστερό Κόμμα - στις εσωκομματικές εκλογές (μόνο το 14,26% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο
του 2023) αφήνει περιθώριο σκέψης για απόπειρα ανεξάρτητης κοινοβουλευτικής –
κομματικής παρουσίας των παραδοσιακών ΣΥΡΙΖΑίων.
