Τα τελευταία έργα του, που έχουν ως
θέμα τους οικονομικούς μετανάστες και γενικό τίτλο “Όνειρα σε μαύρο φόντο”,
παρουσιάζει στην Καλαμάτα και συγκεκριμένα στην Πινακοθήκη Σύγχρονης Ελληνικής
Τέχνης, ο Δημήτρης Ηλιόπουλος…
Προηγήθηκε η παρουσίαση της έκθεσης στη
Θεσσαλονίκη και στη Μονή Λαζαριστών. Στην Καλαμάτα τα εγκαίνια έγιναν στις
19:00 το απόγευμα της Τρίτης 9 Νοέμβρη 2021 , στην Πινακοθήκη Σύγχρονης
Ελληνικής Τέχνης, στον 4ο όροφο του Πνευματικού Κέντρου.
Στην έκθεση, μέσα από 53 πίνακες
ζωγραφικής ο θεατής βλέπει να ξετυλίγεται μπροστά του η Οδύσσεια των μεταναστών
σε όλες τις στιγμές της περιπέτειας, δυσάρεστες
άλλα και ευχάριστες.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι 28
Φεβρουαρίου 2022.
Ώρες λειτουργίας της έκθεσης
καθημερινά 10.00-13.00 και 18.00-21.00 εκτός Κυριακής.
Απαραίτητη η χρήση μάσκας και ο
εμβολιασμός των επισκεπτών.
Σημείωμα του εικαστικού:
Ήταν ένα πρωινό, πριν μερικά χρόνια ,
όταν πρωτοαντίκρισα μπροστά μου το δράμα με σάρκα και οστά. 198 πρόσφυγες στο
λιμάνι της Καλαμάτας, στοιβαγμένοι σε αποθήκες του Τελωνείου. Παιδάκια με
ορθάνοιχτα τα αθώα τους ματάκια, γεμάτα τρόμο στις αγκαλιές της μάνας ή του
πατέρα τους (τα ρώτησε άραγε κανείς όταν τα στοίβαξαν στις βάρκες προς το
άγνωστο;) Και έπειτα μάνες. Αχ! Αυτές οι μάνες! Με έκδηλη την αγωνία, την
ταλαιπωρία και την ανησυχία για την αβεβαιότητα του αύριο, κρατώντας σφικτά
στην αγκαλιά τους, ότι πιο πολύτιμο είχαν. Τα παιδιά τους!! Άλλες να τους
χαϊδεύουν το μέτωπο, να τα καθησυχάσουν και άλλες να προσπαθούν να στεγνώσουν
τα βρεγμένα μαλλάκια τους. Αλλά και πατέρες με λιμάνι την αγκαλιά τους για τα
παιδάκια τους που είχαν φωλιάσει και χαθεί στη σιγουριά της. Και αλλού παιδάκια
πίσω από συρματοπλέγματα να κοιτάζουν θλιμμένα. Άλλα να γελούν ή να παίζουν
ξέγνοιαστα με κάποιο τόπι που τους χάρισαν. Τα παιδιά δεν θέλουν και πολλά να
ξεχάσουν το δράμα τους και να ζήσουν την ευτυχία της στιγμής.
Και έπειτα όταν οι μετανάστες έφυγαν
για αλλού, πότε από την τηλεόραση, πότε από εφημερίδες και πότε από κοντά στα
νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, έβλεπες να βγαίνουν δεκάδες πρόσφυγες, μαζί με τα
κύματα.
Μάνες! Παναγίες με τα βρέφη! Ένα με το
κορμί τους! Η Παναγιά της Ικαρίας, της Τήλου, της Λέρου, της Καρπάθου, των
Φούρνων.
Και ερχόταν στη μνήμη, η καταστροφή
της Σμύρνης με τους δικούς μας πρόσφυγες. Άλλοτε νοικοκύρηδες, χωρίς πατρίδα,
χωρίς σπίτι, χωρίς τους συγγενείς τους που άλλοι είχαν σφαγιασθεί, άλλοι είχαν
χαθεί μες του Αιγαίου τα νερά και είχαν γίνει Άγγελοι που φτερουγίζουν και μέσα
απ΄το φτερούγισμα δεν σκόρπιζαν γαρύφαλλα, αλλά μνήμες θανάτου, λυγμούς και
θρήνους. Με μόνη τους περιουσία έναν μπόγο στην πλάτη, ένα μωρό στην αγκαλιά
και… μερικές χιλιάδες ψείρες. Αρκετά χρόνια αργότερα, εμείς ο Έλληνες πρόσφυγες
για Αμερική και τις φάμπρικες της Γερμανίας!
«Κακούργα
μετανάστευση, πανούργα ξενιτιά πήρες από τον τόπο μας τα πιο καλά παιδιά» και ο
Καζαντζίδης να κλαίει σε όλα τα ραδιόφωνα «μέσα στο τρένο Γερμανίας – Αθηνών,
στην τρίτη θέση σε μίαν άκρη καθισμένος ή για το πλοίο που σάλπαρε για λιμάνια
ξένα!
Και έπειτα μου ερχόταν στο μυαλό η
Παναγία. Πρόσφυγας και Αυτή για την Αίγυπτο με το Χριστό μερικών ημερών. Ίσως
Αυτή από ψηλά, τους νιώθει πιο πολύ. Όλα αυτά, με ένα απέραντο γιατί και με
βαθύ αίσθημα αλληλεγγύης, ανθρωπιάς και προσέγγισης κατά το δυνατόν στο
ανθρώπινο πόνο μου όπλισαν το χέρι με χρώματα πολλά, πινέλα και καμβάδες που
πάνω τους αποτύπωσα μερικές μόνο στιγμές από τον πόνο τους που με άγγιξε, τον
ένιωσα και ίσως τον νοιώσετε και σεις. Έτσι ίσως ο μαύρος φόντος των ονείρων
τους γίνει πιο φωτεινός.
Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβριος 2021
Δημήτρης Ηλιόπουλος
Βιογραφικά στοιχεία:
Ο Δημήτρης Ηλιόπουλος γεννήθηκε στην
Καλαμάτα. Είναι απόφοιτος της Accademia di belle Arti di FIRENZE. Έχει
παρουσιάσει μέχρι τώρα τις δημιουργίες του σε 87 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα
και το εξωτερικό με σπουδαιότερους σταθμούς τη Nancy της Γαλλίας, όπου είχε
εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε εκεί διεθνή έκθεση, το Castello Dentice di Frasso,
θερινό ανάκτορο του τελευταίου Βασιλιά της Ιταλίας Vittorio Emanuelle, στο San
Vito del Normani, το μουσείο της JAROSLAN στη Ρωσία, το πνευματικό κέντρο του
Δήμου της Αθήνας, το Hilton στο San Francisco και αλλού.
Τα έργα του παρουσιάζονται σε ενότητες
με πιο σπουδαίες μέχρι σήμερα την Ελληνική Μυθολογία, Αιγαιοπελαγίτικο
Πολιτισμό, Ελληνική χλωρίδα, Ελληνικά ήθη και έθιμα, οι οκτώ μέρες της
Δημιουργίας, η Νεοκλασσική Καλαμάτα, ο κύκλος του σιταριού, Βυζαντινές
εντυπώσεις σε TERRA COTTA και τελευταία τα Όνειρα σε μαύρο φόντο με πρώτη
παρουσίαση στη Μονή Λαζαριστών, στη Θεσσαλονίκη.
Έργα του υπάρχουν σε Μουσεία, στο
Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και σε μεγάλες συλλογές Πινακοθηκών Τραπεζών και
ιδιωτών, ενώ πολλά κυκλοφορούν σε δεκάδες χιλιάδες ευχετήριες κάρτες
φιλανθρωπικών και πολιτιστικών φορέων. Ζει και εργάζεται στην Καλαμάτα όπου
έχει ιδρύσει μια πρωτότυπη Gallery – Μουσείο με έργα τέχνης και σπάνια κειμήλια
από όλο τον κόσμο.
