Του Βασιλείου Δημ. Γεωργιόπουλου.
Ο πόλεμος στα βουνά της Αλβανίας ήταν σκληρός.
Οι Έλληνες έδιναν τον αγώνα τους, όχι μόνο ενάντια σε έναν πανίσχυρο εχθρό, αλλά
και με το κρύο και την πείνα.......!!!!!
Χιλιάδες άνδρες πολεμούσαν και θυσίαζαν
την ζωή τους για την λευτεριά και την αξιοπρέπεια ενός λαού, που έχει μάθει να αγωνίζεται
και να παλεύει ενάντια στους ισχυρούς της γης για να παραδειγματίζει την ανθρωπότητα
με τους αγώνες και το αίμα του
...........!!!!
Σαν και αυτούς τους ήρωες ήταν ένας νέος
στρατιώτης και ο Βασίλειος Δημ Γεωργιόπουλος, που έφυγε νέος και πήγε στην Πίνδο,
όπου πολέμησε και αυτός και στην ανάπαυλα της μάχης έστειλε στην οικογένειά του,
στην σύζυγό του Χριστίνα και στα δύο του παιδιά Δημήτρη και Θεόδωρο μια φωτογραφία
ως ενθύμιο στρατού και με την ευχή για καλή αντάμωση ............!!!!!!!!!
Η αντάμωση πραγματοποιήθηκε, αφού γύρισε,
αλλά μετά από μερικούς μήνες πέθανε από το κρύωμα και την πνευμονία κατά την διάρκεια
της κατοχής, γιατί υπάρχουν και αυτοί που δεν άφησαν την ζωή τους πάνω στην μάχη,
αλλά μετά από λίγο καιρό ως κατάλοιπα του πολέμου.
Ο λαός μας μάτωσε και υπέφερε πολλά, γιατί
ότι αποκτήσαμε και λέγεται ελληνικό, ακόμα και μια σπιθαμή γης είναι ποτισμένο
με αίμα...........!!!!!!!
Είναι ήρωες και αθάνατοι αυτοί που πρόσφεραν
τα πάντα και την ζωή τους στην διάρκεια της εποποιίας 1940-1941 και κατά την διάρκεια
της κατοχής ...............!!!!!!!!!!
Αθάνατοι .....!!!!!!!!!!
Έλληνες και Ελληνίδες χρόνια πολλά.....!!!!
Αυτό το όχι που γεννήθηκε στην καρδιά
των Ελλήνων του 1940 και μεταλαμπαδεύθηκε στα βουνά της Πίνδου και της ελληνικής
Βόρειας Ηπείρου για να γίνει το πύρωμα της καρδιάς και του αγώνα των Ελλήνων
για λευτεριά ........!!!!!!
Αυτό το όχι είναι ακόμα εκεί στα πεδία
των μαχών, που ακόμα και σήμερα μένουν άταφα τα κορμιά αυτών που έδωσαν την ζωή
τους, όχι από υποχρέωση, αλλά από προαιώνιο καθήκον........!!!!!!!!!
Χρονιά πολλά στους συντοπίτες μας, όπου
γης, και στους καλούς μας αναγνώστες ....!!!!!!
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!!!
Ζήτω η Ελλάδα μας.......!!!!
