Του Μιχάλη Ψύλου στο hellasjournal.com
Το όνομά της Ευγενία Σιδερέα και σύμφωνα με το περιοδικό Foreign Policy ανήκει στην επίλεκτη ομάδα του νέου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών για την εξωτερική πολιτική στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
«Η Ευγενία Σιδερέα με μακρά θητεία στο Στέητ Ντιπάρτμεντ, θα αναλάβει τη διεύθυνση για την Αραβική Χερσόνησο» γράφει το αμερικανικό περιοδικό.
Θα έχει επιτελική θέση στην ομάδα του Μπρετ Μακ Γκουρκ, του νέου συντονιστή στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Ο διορισμός του Μακ Γκουρκ προκάλεσε μάλιστα την οργή της Άγκυρας. Η εφημερίδα Turkiye έγραψε ότι «o Μακ Γκουρκ είναι από το παρελθόν φίλος του ΡΚΚ και των Κούρδων ανταρτών της Συρίας.
Είναι δυνατόν ο Μπάιντεν να επαναφέρει αυτόν τον άνδρα πίσω στη δουλειά». Διερωτάται μάλιστα η τουρκική εφημερίδα χωρίς να κρύβει την έντονη ενόχληση της Άγκυρας: «Δεν μπορούσε να βρει κανέναν άλλο; » …
Υπό τις διαταγές του Μπρετ Μακ Γκουρκ, λοιπόν η Ευγενία Σιδερέα « θα διαχειρίζεται την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών σε ορισμένες από τις πιο δύσκολες κρίσεις σε όλο τον κόσμο, ακόμη και αν μετά από δύο δεκαετίες αμερικανικής εμπλοκής στη Μέση Ανατολή, η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπαθεί να μετατοπίσει τους προβολείς της στον ανταγωνισμό με το Πεκίνο».
Σε πρώτη φάση -σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό- η ελληνο-αμερικανίδα διπλωμάτης αναμένεται «να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών για να επαναφέρουν το Ιράν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τα πυρηνικά, αλλά και για την αναβίωση των ειρηνευτικών συνομιλιών στην Υεμένη ,ανάμεσα στην κυβέρνηση που υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία και τους αντάρτες Χούτι που ενισχύονται από την Τεχεράνη».
Η Ευγενία Σιδερέα κατάγεται από το χωριό Τσέρια της Μεσσηνιακής Μάνης. Γεννήθηκε στο Σικάγο όπου μετακόμισαν οι γονείς της στη διάρκεια της χούντας. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο Σεν Πολ και αποφοίτησε το 1996.
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο London School of Economics και στη συνέχεια εργάστηκε ως ερευνήτρια σε μια μη κυβερνητική οργάνωση για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
«Πολεμική»
διπλωμάτης
Το 1999, η Ευγενία εντάχτηκε στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στη συνέχεια υπηρέτησε σε σημαντικά πόστα στο εξωτερικό, από την Ταϊλάνδη, ως το Κόσοβο , την Αίγυπτο ,το Ιράκ αλλά και τη Γερμανία.
Ο βετεράνος αμερικανός διπλωμάτης Κρίστοφερ Χιλ στο βιβλίο του “Outpost: A diplomat at war” αναφέρει ότι συνάντησε την Ευγενία Σιδερέα στην πρεσβεία στη Βαγδάτη και εντυπωσιάστηκε από τις γνώσεις της στα γεωπολιτικά θέματα της Μέσης Ανατολής, καθώς μιλούσε εξαιρετικά και τα Αραβικά .
Το τελευταίο διάστημα ,η ελληνοαμερικανίδα διπλωμάτης ήταν υπεύθυνη για την πολιτική του Στέητ Ντιπάρτμεντ στη Βόρεια Αφρική , έχοντας προφανώς σημαντική άποψη για τις εξελίξεις στη Λιβύη και στη δράση της Τουρκίας στην περιοχή!
Στη διάρκεια της προεδρίας Τραμπ, η Ευγενία Σιδερέα δεν δίστασε να αντιταχθεί στις προσπάθειες τριών Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών να μειώσουν τη χρηματοδότηση ασφαλείας στις πρεσβείες των Ηνωμένων Πολιτειών σε όλο τον κόσμο, ανεβάζοντας στον λογαριασμό της το εξής κείμενο:
«Έχω τιμή και τύχη να εκπροσωπώ τον αμερικανικό λαό για πάνω από 17 χρόνια ως διπλωματικός υπάλληλος στο εξωτερικό και σε πολλές από τις πιο επικίνδυνες χώρες του κόσμου…
Πολλοί από εμάς και τα μέλη των οικογενειών μας έγιναν στόχος εκφοβισμών .Πολλοί από εμάς έχουμε περάσει ώρες κλειδωμένοι ή προστατευμένοι στο σπίτι ή στη δουλειά λόγω συνεχιζόμενων απειλών για την ασφάλειά μας.(Όσοι με γνωρίζουν ,όλοι ξέρουν γιατί πάντα κρατάω τυρί και κρασί σε κάθε γραφείο που είχα ποτέ.)»
Η ανάληψη των νέων καθηκόντων από την Ευγενία Σιδερέα συνδυάζεται άλλωστε με την νέα πολιτική του προέδρου Μπάιντεν που έχει δεσμευτεί να αναθέσει σε εμπειρογνώμονες και διπλωμάτες την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Για να αποκαταστήσει και το… ηθικό στο Στέητ Ντιπάρτμεντ μετά από τέσσερα χρόνια άσκησης εξωτερικής πολιτικής μέσω …twitter από τον Τραμπ.
«Υπάρχει ένα ξεκάθαρο θέμα εδώ και είναι ο διορισμός σε θέσεις κλειδιά ανθρώπων που είχαν προσφέρει πολλά κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ομπάμα και κατάφεραν να παραμείνουν στη θέση τους κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Τραμπ», λέει ο Νίκολας Χέρας, ανώτερος αναλυτής στο Ινστιτούτο Newlines.
«Το ένστικτό μου λέει ότι ο Μακ Γκουρκ συγκροτεί μια χορωδία που μπορεί να παίξει μια σωστή και συνεπή μελωδία όταν πρόκειται για την εξωτερική πολιτική.»
Και ο Ερντογάν περιμένει …τηλεφώνημα
Η «από-Τραμποποίηση» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής έχει βέβαια και τα θύματά της!
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν για παράδειγμα, που είχε μάθει να τηλεφωνιέται με τον τέως πρόεδρο Τραμπ τρεις φορές την εβδομάδα, βλέπει σήμερα το τηλέφωνο να μην χτυπάει από τον Λευκό Οίκο. «Κάποια μέρα θα γίνει κι αυτό», όπως είπε χαρακτηριστικά η επίσης ελληνοαμερικανίδα εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου ,Τζεν Ψάκη.
Η απάντηση αυτή που έκρυβε μπόλικη δόση ειρωνείας, έδωσε αφορμή στον πολύ γνωστό Τούρκο δημοσιογράφο και πρώην διευθυντή της αγγλόφωνης Hurriyet, Μουράτ Γετκίν να γράψει στην ιστοσελίδα «Yetkinreport» :
«Καλά νέα από τον Μπάιντεν για το τηλεφώνημα στον Ερντογάν: Κάποια μέρα θα γίνει»! σημειώνει ο Μουράτ Γετκίν, τονίζοντας ότι «ενώ αυξάνεται η λίστα των ηγετών από όλο τον κόσμο που έλαβαν κλήσεις από τον Μπάιντεν , η αναμονή συνεχίζεται στην Άγκυρα».
Ιδιαίτερα μάλιστα καθώς μετά τα θεσμικά τηλεφωνήματά του στους ηγέτες των Διεθνών Οργανισμών και των σημαντικότερων χωρών στον κόσμο, ο Μπάιντεν τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό του Ιράκ Μουσταφά αλ-Χαντίμι, τον πρόεδρο της Κένυας, Ούρου Κένιατατα και της Γουατεμάλα ,Αλεχάντρο Φάλλα»…
Και ο Ερντογάν περιμένει… Μόνο που η καθυστέρηση δεν συνδέεται μόνο με τη δυσαρέσκεια της Ουάσιγκτον για την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400. Έχει άμεση σχέση και με την ωμή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία του Ερντογάν.
Γιατί είναι προφανές ότι ο Μπάιντεν δεν ξεγελάστηκε με το νέο «Σχέδιο Δράσης» του Τούρκου Προέδρου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, που είναι γεμάτο ωραία λόγια και χωρίς κανένα αντίκρισμα στην πράξη .
Και όσο το τηλεφώνημα Μπάιντεν καθυστερεί, τόσο ανεβαίνει ο πυρετός στο Προεδρικό Παλάτι στην Άγκυρα ,καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη για την αμαρτωλή τουρκική κρατική τράπεζα Halkbank που κατηγορείται ότι το 2013 παρέκαμψε τις αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν .
Αν κριθεί ένοχη ,η Halkbank , θα μπορούσε να αντιμετωπίσει πρόστιμο έως 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων ,να αποκλειστεί από το διεθνές τραπεζικό σύστημα συναλλαγών. Και το χειρότερο : Να χάσουν τις αποταμιεύσεις τους εκατοντάδες χιλιάδες πελάτες της τράπεζας στην Τουρκία και η λίρα να βυθιστεί, οδηγώντας τον Ερντογάν στον πολιτικό θάνατο.
Στο σκάνδαλο φέρεται να εμπλέκεται άλλωστε και ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας και το οικογενειακό του περιβάλλον. Ο Ερντογάν προσπαθεί λοιπόν να «πείσει» την αμερικανική δικαιοσύνη να μεταφερθεί η υπόθεση για να εκδικαστεί στην Τουρκία, όπου οι δικαστές είναι του χεριού του, υποσχόμενος τρελές αποζημιώσεις στους ενάγοντες .
Θα τυλίξει και πάλι την ΕΕ;
Υπό τον φόβο αυτών των εξελίξεων, ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί εναγωνίως να προσεταιριστεί την Ευρώπη , ενόψει και της συνόδου κορυφής της ΕΕ ,στις 25 Μαρτίου .
Με τηλεφωνήματα στην καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ -την μοναδική πλέον σύμμαχο της Τουρκίας στη Δύση- και τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, ο Ερντογάν εμφανίζεται πρόθυμος για υποχωρήσεις.
Και δυστυχώς «τσιμπάνε» και κάποιοι στην Ελλάδα, παίζοντας με την επικίνδυνη και συνάμα τραγική ιδέα να αφήσουν την Κυπριακή δημοκρατία στο …ράφι. Μήπως και κάνει πίσω …ο Ερντογάν:
Μόνο ,που ακόμη και οι πιο φιλό-Τουρκοι ευρωπαίοι ηγέτες αξιώνουν πράξεις και όχι κούφια λόγια. Όπως είπε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν ιβ λε Ντριάν την επομένη της τηλεφωνικής επικοινωνίας Ερντογάν-Μακρόν «τώρα χρειαζόμαστε συγκεκριμένες ενέργειες, ώστε να μπορούμε να τοποθετηθούμε σύμφωνα με αυτές τις ενέργειες. Προς το παρόν, μόνο λόγια ακούμε».
Το αδιέξοδο του Τούρκου προέδρου μεγαλώνει καθώς υπάρχουν πλέον ενδείξεις ότι ακόμη και η Ρωσία ενδέχεται να τον εγκαταλείψει καθώς ο πρόεδρος Πούτιν κάνει το τελευταίο διάστημα «ανοίγματα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες , γεγονός που θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα στη Μέση Ανατολή» όπως γράφει στην Jerusalem Post, ο ισραηλινός αναλυτής Σεθ Φράντζμαν.
Το ρωσικό πρακτορείο TASS μετέδωσε ότι «το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας θα ανταποκριθεί εποικοδομητικά, εφόσον πρόκειται για σχέσεις ισότιμες και αμοιβαία επωφελείς». Στην ατζέντα θα μπορούσαν να τεθούν η ματαίωση των κυρώσεων στη Ρωσία, η νέα πυρηνική συμφωνία με το Ιράν ,αλλά και το μέλλον της Συρίας και της Λιβύης.
Και όταν οι «ελέφαντες» πάνε να τα βρουν, δεν χρειάζονται μεσάζοντες. Ούτε νοιάζονται για τα kurbagalar— τα «βατράχια» αλά Τούρκα … Γι αυτό τρέχει εναγωνίως ο Ερντογάν να αποκαταστήσει σχέσεις με την Αίγυπτο, προσφέροντας γη και ύδωρ στον αλ Σίσι.
«Για στρατηγική συμμαχία Τουρκίας-Αιγύπτου» κάνει λόγο ο αρθρογράφος της Yeni Safak ,Γιουσούφ Καπλάν .
«Η Τουρκία ως κληρονόμος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, θέλει καλές σχέσεις με την Αίγυπτο σε όλους τους τομείς και αυτή στάση μας είναι ευεργετική τόσο για την ασφάλεια της Αιγύπτου όσο και για εμάς» γράφει ο Καπλάν και προσθέτει:
«Ας μην ξεχνάμε: Όποιος ελέγχει την Αίγυπτο ελέγχει τόσο την περιοχή, την Αφρική όσο και τον κόσμο. Έτσι ήταν από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Ιουλίου Καίσαρα του σουλτάνου Σελίμ του Α (Γιαβούζ), του Μεγάλου Ναπολέοντα ,έτσι είναι σε μεγάλο βαθμό και σήμερα…»
