Σε
πρόσφατη επίσκεψη μου στη Δημοτική Αγορά της Καλαμάτας την οποία επισκέπτομαι
συχνά τόσο με την ιδιότητα του Οινοπαραγωγού όσο και ως μέλος του Διοικητικού
Συμβουλίου της, διαπίστωσα τα αυξημένα
πλέον προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως οι μικροπαραγωγοί της Μεσσηνίας.
Ύστερα μάλιστα από μια και πλέον εβδομάδα της 2ης καραντίνας σε όλη την
επικράτεια, θεωρώ ότι υπάρχουν
δικαιολογημένες διαμαρτυρίες,
παρ΄ότι ο Πρόεδρος και οι υπάλληλοι της Δημοτικής Αγοράς πασχίζουν
νυχθημερόν να επιλύσουν τα όποια θέματα προκύπτουν, πάντα όμως μέσα
στα πλαίσια των περιορισμένων δυνατοτήτων τους.
Είναι
γεγονός ότι ο αντίκτυπος από την πρωτοφανή υγειονομική κρίση έχει πλήξει καίρια
και τα εισοδήματα των ασθενέστερων οικονομικά συμπολιτών μας. Οι καταναλωτές από τα πιο λαϊκά στρώματα της
πόλης που αποτελούν το βασικό αγοραστικό κοινό της Δημοτικής Αγοράς , βλέπουν
το εισόδημα τους να συρρικνώνεται όλο και περισσότερο. Ο φόβος που
κυριαρχεί επίσης σε ηλικιωμένους
συνδημότες μας ιδιαίτερα αν ανήκουν
ταυτόχρονα και σε ευπαθείς ομάδες, δυσχεραίνει
τη μετακίνηση τους στη Δημοτική Αγορά
η οποία για ορισμένες περιοχές και γειτονιές της πόλης αποτελεί δύσκολο
σημείο πρόσβασης (έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν στην ανάγκη να ανοίξει μια
ενδελεχής συζήτηση για τη δημιουργία και άλλου χώρου που να μπορεί να
‘’στεγάσει’’ τη Λαϊκή αγορά). Η εικόνα που παρουσιάζει η Δημοτική Αγορά της
Καλαμάτας είναι πλέον ζοφερή, εξ αιτίας και της πολύ δύσκολης σημερινής
συγκυρίας. Οι δικαιολογημένες κατά το πλείστον διαμαρτυρίες πολλών
μικροπαραγωγών αλλά και καταναλωτών είναι καθημερινές και προς πάσα κατεύθυνση.
Η δυσαρέσκεια για τα αυστηρά μέτρα που λαμβάνονται σε σχέση με άλλες κοινωνικές
και εργασιακές ομάδες είναι έντονη (και
ο χαρακτηρισμός είναι επιεικής).
Θα
επαναλάβω ότι αντιμέτωποι με τη
δυσάρεστη αυτή πραγματικότητα ερχόμαστε όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου
και κυρίως ο Πρόεδρος και οι υπάλληλοι, αλλά δυστυχώς οι αρμοδιότητες μας είναι πολύ περιορισμένες. Θεωρώ όμως
σκόπιμο να επικοινωνήσω μερικά ζητήματα τα οποία χρονίζουν και οξύνονται ακόμη
πιο πολύ, ύστερα και από τα τελευταία μέτρα.
Για
παράδειγμα, πρόσφατα έγινε αρκετός λόγος για τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των
μικρομεσαίων επιχειρήσεων κυρίως του εμπορικού κόσμου απέναντι στις τεράστιες
αλυσίδες γνωστών Ευρωπαϊκών κολοσσών,
των διαφόρων Mall, Supermarkets και άλλων μεγάλων καταστημάτων. Εύλογα λοιπόν
είναι τα ερωτήματα :
1)Γιατί
επιτρέπεται οι γνωστές αλυσίδες πώλησης
τροφίμων να έχουν τη δυνατότητα να πουλάνε οπωροκηπευτικά σε καθημερινή βάση,
τη στιγμή που οι μικροπαραγωγοί οι οποίοι διαθέτουν τα προϊόντα τους στη
Δημοτική και τη Λαϊκή Αγορά, μετά και τα
πρόσφατα μέτρα περιορίστηκαν σε 4 φορές το μήνα με την εκ περιτροπής
λειτουργία;
2)
Γιατί ενώ στους χώρους των μεγάλων
καταστημάτων πώλησης τροφίμων (supermarkets κλπ) που είναι εσωτερικοί, τα μέτρα παρέμειναν ως είχαν κατά την περίοδο
της πρώτης καραντίνας , στους ανοιχτούς
- εξωτερικούς χώρους της Δημοτικής και Λαϊκής Αγοράς έγιναν πιο αυστηρά;
Πιστεύω
ότι οι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει να δουν και να αντιμετωπίσουν άμεσα αυτά τα
προβλήματα. Οι μικροπαραγωγοί της Μεσσηνίας εκπέμπουν σήμα κινδύνου για την εργασία
τους, αφού από αυτήν εξαρτάται η επιβίωση των ιδίων και των οικογενειών τους.
Εύχομαι
η κραυγή αγωνίας τους να εισακουστεί άμεσα. Να γνωρίζουν επίσης ότι εμείς
είμαστε στο πλευρό τους για τα όποια δίκαια αιτήματα τους και στο μέτρο των
δυνατοτήτων μας αγωνιζόμαστε
για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Όσον
με αφορά προσωπικά, θα προτείνω άμεσα
στον Πρόεδρο του Δ.Σ. της Κεντρικής Αγοράς, να πραγματοποιηθεί έκτακτη
συνεδρίαση με μοναδικό θέμα τη διαμαρτυρία των μικροπαραγωγών για την άρση των
αυστηρών μέτρων, καθώς επίσης και το ζήτημα του αθέμιτου ανταγωνισμού που
δημιουργείται εις βάρος τους.
Παναγιώτης (Τάκης) Νινιός
Οινοπαραγωγός - Μέλος του Δ.Σ.
της Κεντρικής Αγοράς Καλαμάτας
Καλαμάτα 15-11-2020
