«Εκοιμήθη» σήμερα, Σάββατο των ψυχών, στις 2 και τέταρτο το μεσημέρι, στο σπίτι
του, ειρηνικά, ο ακούραστος και υπερδραστήριος Ιερέας του ΙΝ των Αγίων Πάντων
Κω τα τελευταία 35χρόνια, π. Χρήστος Τσουκνιάς.
Γεννήθηκε τα δύσκολα χρόνια της κατοχής και του πολέμου το
1940 και πέρασε πολλές δυσκολίες με την οικογένειά του (κάποια από τα παιδικά
του χρόνια τα πέρασε με τον αξέχαστο μερακλή πατέρα του Τάσο και τους δικούς
του στο Λαγούδι, μας το λέγε όταν ανέβαινε, καθώς το ένοιωθε δικό του χωριό).
Ο άνθρωπος «ψυχή» της ενορίας των Αγίων Πάντων Κω στο
Παραδείσι ή Ηρακλή, που την αύξησε και την πολλαπλασίασε. Από τη στιγμή που
χειροτονήθηκε Ιερέας επί μακαριστού Αιμιλιανού, αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι
στην ενορία του.
Πέρα από την συντήρηση και διαρκή ευπρεπισμό του Ιερού ναού
των Αγίων Πάντων Κω με το πανηγύρι τους να είναι ένα από τα μεγαλύτερα
πανηγύρια του νησιού σε μια φθίνουσα για αυτά εποχή, ανέλαβε το τεράστιο έργο
ανακαίνισης όλων των παλιών και ερειπωμένων εξωκκλησιών της ενορίας. Διάσπαρτα και απομακρυσμένα. Αναβιώνοντας ή
ξεκινώντας ένα μεγάλο πρόγραμμα πανηγυριών από του Αγίου Γεωργίου έως του Αγίου
Παντελεήμονα.
Τη χρονιά του σεισμού «έβαλε τα γυαλιά» σε όλους μας,
πετυχαίνοντας, με κάθε τρόπο, να φτιάξει τον κατεστραμμένο από το σεισμό Ναό σε
χρόνο ρεκόρ.
(Από την επόμενη μέρα «τρωγότανε»: Γιάννη έλα εσύ ό ίδιος να
βγάλεις φωτογραφίες να τις δείξεις να τις δουν όλοι…)
Στην συνέχεια τον κατέβαλε η ανίατη ασθένεια. Την
αντιμετώπισε όμως κι αυτή με αγωνιστικότητα, πραότητα και καρτερία. Σαν να μην
τον άγγιξε καν.
Ή Πρεσβυτέρα του κυρία Δόμνα πάντα στο πλευρό του να τον
ενισχύει και να τον βοηθάει αγόγγυστα με όλο της το είναι. Μαζί με όλες τις
ενορίτισσες και τους ενορίτες του πάντα στο μεγάλο έργο του.
Ευτύχησε να δει τον γιο του, τον π. Αναστάσιο άξιο Ιερέα.
Καθώς και όλα τα παιδιά (τις δύο κόρες) και τα εγγόνια του που υπεραγαπούσε,
αποκατεστημένα και άξια μέλη της κοινωνίας μας, να τρέχουν πάντα μαζί του σε
κάθε πανηγύρι βοηθώντας τον και ενισχύοντας τον με τον τρόπο τους.
Καλή ανάπαυση αγαπημένε μας παπά Χρήστο! Κάτι μας λέει ότι
«έφυγες» έγκαιρα για να προετοιμάσεις το ουράνιο πανηγύρι των Αγίων Πάντων.
Δεν υπάρχει περίπτωση να σε ξεχάσουμε ποτέ.
Τα ειλικρινή μας συλλυπητήριά μας στην πολυαγαπημένη σου
σύζυγο, τα παιδιά, τα εγγόνια και τους λοιπούς συγγενείς.
Τον π. Χρήστο τον έντυσαν -όπως γίνεται σε περίπτωση
κοίμησης ιερέως φορώντας του τα ιερά άμφια- οι Ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεως Κω
και Νισύρου με τον Γεν. Αρχιερατικό π.
Ιωάννη.
Το τελευταίο αντίο θα είναι κατά πάσα πιθανότητα Δευτέρα
μεσημέρι, αλλά θα υπάρξει ακριβής
ανακοίνωση και από δω.
ΠΗΓΗ: http://www.aegeanews.gr