Αγαπητοί
φίλοι και φίλες….
Αυτές
τις τελευταίες μέρες, δείξατε ότι είστε άνθρωποι. Η αγάπη που μας στείλατε, με
τόσους πολλούς διαφορετικούς τρόπους ήταν αναπάντεχη. Διαβάζαμε τις αναρτήσεις
με τις δράσεις σας, δεν είμαι σε θέση να αναφέρω τον κάθε ένα αυτή τη στιγμή,
και δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε τα δάκρια μας…. Σας είμαστε ευγνώμονες για όσο
ζούμε γιαυτό.
Ο
Λευτέρης που τόσο βοηθήσατε και αγαπήσατε, αυτή τη στιγμή, διασωληνωμένος και
κοιμισμένος, δίνει τη μάχη του. Δυστυχώς, ενώ ο όγκος του ήταν σταθερός τις
τρεις πρώτες εβδομάδες που ξεκίνησε αυτή η τραγική περιπέτεια, διπλασιάστηκε.
Και αυτό ενόσω έπαιρνε τη χημειοθεραπεία. Λες και τα τοξικά έτρεφαν αυτό το
απαίσιο πράγμα που έχει στο κεφαλάκι του. Τώρα περιμένουμε, σαν από θαύμα, να
αρχίσει έστω και καθυστερημένα να συρρικνωθεί, ώστε να βελτιωθεί η κλινική του
εικόνα και να ξυπνήσει, και να πολεμήσει κι άλλο.
Εμείς,
οι γονείς του, δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι το παιδάκι μας θα φύγει τόσο
πρόωρα, είμαστε πεπεισμένοι ότι τις επόμενες ώρες, ημέρες, θα αρχίσει να
ανταποκρίνεται.
Αυτό
που διαβάζετε, έχει διπλό σκοπό. Από τη μια να ευχαριστήσει όλους σας (γιαυτό
θα προσπαθήσω να το προωθήσω παντού) γιατί δεν είναι δυνατόν να αναφερθώ σε
ονόματα χωρίς να ξεχάσω κάποιον, και από την άλλη, να σας ζητήσω να μη στέλνετε
τίποτα άλλο. Αρκεί η υλική βοήθεια. Είσαστε υπέροχοι άνθρωποι όλοι, ένας ενας.
Αυτό που σας ζητάμε είναι να προσευχηθείτε, ο καθένας στο Θεό που πιστεύει, για
την ύστατη μάχη του Λευτέρη μας. Αυτό, τίποτε άλλο.
Σας
στέλνουμε την αγάπη μας και έχετε τη βοήθεια μας όποτε θέλετε.
Κωνσταντίνος
Φιοραβάντης και Αναστασία Αλεξανδρή
ΠΗΓΗ
: http://www.aegeanews.gr/