ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ
ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΕ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΟΤΙΣΕΙ ΜΕ ΑΙΜΑ
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ …!!!!
ΜΙΑ
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΗΡΩΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΡΙΚΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΙΚΕ ΩΣ ΣΚΥΛΟΣΟΦΟΣ …!!!!!!
ΑΣ
ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΟΤΙ
ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΡΙΣΤΙΚΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΟΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ
….!!!!!!!
ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ
ΜΑΡΤΥΡΑ …!!!!!
Το
βιογραφικό του σημείωμα, αναφέρεται στο «Λεξικό Νεομαρτύρων» του Περαντώνη ως
εξής:
«Διονύσιος
ο Σκυλόσοφος, Μητροπολίτης Λαρίσης. Ούτος ήτο Ιεράρχης έλλογιμώτατος και φιλόσοφος,
χλευαστικώς υπό των Τούρκων «σκυλόσοφος» αποκαλούμενος.
Εν Τρίκκη
εδρεύων ούτος και παρακινηθείς υπό του Δουκός του Νεβέρ, αναγνωρισθέντος υπό
πολλών Ιεραρχών, ως έχοντος κληρονομικά δικαιώματα επί του θρόνου των
Παλαιολόγων, προυκάλεσε τω 1600 την κατά των Τούρκων έξέγερσιν του Χριστιανικού
λαού, όν και καθώπλισεν, άνευ πολεμικής προπαρασκευής, δια της πίστεως εις την
έλευθερίαν και του θρησκευτικού ενθουσιασμού.
Μετά την
άποτυχίαν της επαναστάσεως ταύτης, κατέφυγεν εις την Δύσιν, καταδιωχθείς υπό
των Τούρκων. 'Ορμηθείς άργότερον εκ της Μονής του αγίου Δημητρίου του Διχούνη,
κειμένης μεταξύ Παραμυθίας, Καρασόβου και Ραδοβίτσης, είσέβαλεν εις Ιωάννινα τω
1611 και έπολιόρκησε το Διοικητήριο.
Καταπνιγείσης
και ταύτης της επαναστάσεως ο Διονύσιος έκρύβη εις τι σπήλαιον της εν τη λίμνη
των Ιωαννίνων νησίδος. Προδοθείς υπό των Εβραίων και συλληφθείς υπό των
Τούρκων, υπέστη φρικτά βασανιστήρια, παραμένων αδούλωτος την ψυχήν και πιστός
εις την Χριστιανικήν πίστιν.
Οι Τούρκοι
εξέδειραν τον άγιον ζώντα και παραγεμίσαντες το δέρμα αυτού δι' άχυρων
περιήγαγαν αυτό εις διαφόρους πόλεις. Κομίσαντες τούτο εις Κωνσταντινούπολιν,
το επέδειξαν εις τον Σουλτάνον, όστις φρικιάσας επί τη οικτρή ταύτη θέα, ήγέρθη
από του θρόνου.
Οι
σύγχρονοι του Διουνυσίου έπέκριναν αυτόν μέχρι τοιούτου σημείου, ώστε το
Πατριαρχείο έκήρυξεν αυτόν έκπτωτον του θρόνου Λαρίσης. Εκ του λόγου τούτου
αιτιολογείται πιθανώς ή έλλειψις πάσης μνείας του αγίου τούτου ανδρός, όστις
ήδικήθη υπό της ιστορίας, εν τοις συναξαρισταίς.
Παρά ταύτα
ο μάρτυς ούτος δια την εν Χριστώ άθλησιν αυτού τιμάται ως άγιος εν Ηπείρω.
Μνεία του αγίου τούτου ελλείπει εκ της τοπικής αγιολογίας Μητροπόλεως Ιωαννίνων
και Λαρίσης, εν Ημερολογίω της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ωσαύτως
ουδεμία μνεία του αγίου γίνεται εν Μ. Εύχολογίω και τω Άγιολογίω Σωφρ.
Εύστρατιάδου».
Από τους
εχθρούς του αποκαλούνταν ειρωνικά «Σκυλόσοφος». Ο Μάξιμος ο Πελοποννήσιος
έγραψε λίβελο εναντίον του, με τίτλο «Στηλιτευτικός λόγος κατά Διονυσίου και
των συναποστησάντων αυτώ εις Ιωάννινα».
