Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΖΗΣΑ ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΕΤΗ ΠΗΔΑΛΙΟΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ
Φωτογραφίες – Κείμενο για το AMEN.GR : Από το Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας, Βασίλειος Δ. Γεωργιόπουλος.
Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται πέντε
χρόνια από την στιγμή της εκλογής, από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Θρόνου
έπειτα από πρόταση του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, και ενθρόνισης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου
και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ κατά κόσμον Φιλίππου Διακοπαναγιώτη.
Με την ευκαιρία αυτής της επετείου
θα γραφτούν πολλά κείμενα και θα γίνουν πολλές αφιερώσεις για το πρόσωπο του συγκεκριμένου
ιεράρχου της πρωτόθρονης Εκκλησίας. Πολλοί και πολλές θα ασκήσουν την κριτική
τους είτε καλοπροαίρετη είτε πολλές φορές κακοπροαίρετη, από κάποιους που
κρύβονται στο σκοτάδι της ανωνυμίας, για το έργο το όποιο επιτελεί και για τις πράξεις
του, οι οποίες έχουν σκοπό να διδάξουν και να ανακουφίσουν τον άνθρωπο.
Αυτές ημέρες γιορτής και χαράς, ημέρες
μνήμης και τιμής είναι πάντα ημέρες γονίμου διαλόγου και προσφέρονται ενίοτε
για ανασκόπηση και αφετηρία ενός καινούργιου ξεκινήματος.
Με την ευκαιρία αυτής της επετείου
για την Κω και την Νίσυρο θα ήθελα από εδώ, από το όμορφο και μακρινό χωριό μου,
από το Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας, να προσφέρω και εγώ μερικές σκέψεις για τον άνθρωπο
Ναθαναήλ που έζησα στην όμορφη Κω και Νίσυρο όταν υπηρετούσα εκεί.
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να μην
σας πω εγώ για τον βίο του αλλά να χρησιμοποιήσω μία φράση που πολύ σωστά χρησιμοποίησε
ο Οικουμενικός Πατριάρχης του Γένους μας κατά την χειροτονία του:
«Ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων σας καί σάρκα ἐκ τῆς σαρκός σας! Τόν ὑμέτερον ἐκ τῶν ὑμετέρων! Ἐκλεκτόν ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν!»
Ο Σεβασμιώτατος από την πρώτη στιγμή
ζήτησε την διαφάνεια, την ανοιχτή πόρτα στο διάλογο και την στενή οδό της μαρτυρίας
Χριστού, και έγινε υπόδειγμα προς μίμηση της φράσης του Κύριου μας «όποιος θέλει
ας έρθει μαζί μου και ας πάρει στους ώμους του τον σταυρό μου». Ήταν και
παραμένει ρηξικέλευθος, εργατικός πολυάσχολος, πάντα ακούραστος. Ποτέ δεν επιζήτησε
την ξεκούραση ούτε την καλοπέραση, ποτέ την χλιδή και ποτέ την απόλαυση της εξουσίας.
Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε την θέση και τα προνομία που αυτή έχει να του προσφέρει
προς όφελός του, αντίθετα προσφέρει τα πάντα με αγάπη και ανιδιοτέλεια στους
άλλους. Ποτέ και από κανέναν δεν ζήτησε τίποτα. Ανέχτηκε την διαφωνία και επιζήτησε
την κριτική. Η πόρτα του γραφείου του και η καρδιά του είναι πάντα ανοιχτές.
Μάλιστα, επιτρέψτε μου να πω, ότι μένει σε οίκημα με πολλά πολλά παράθυρα, ώστε
η ζωή του να είναι ορατή σε κάθε βλέμμα.
Κι εγώ άλλωστε βίωσα προσωπικά την ανυπέρβλητή
προσφορά αγάπης εκ μέρους του, καθώς και την ταπείνωση του όταν πήγε στο νοσοκομείο
της Κω για να βαφτίσει τα μεσάνυχτα ένα νεογέννητο βρέφος του οποίου κινδύνευε
η ζωή ….!!!!
Ο Ναθαναήλ που έζησα είναι άνθρωπος
και αυτό δεν πρέπει κανείς να το ξεχνά. Άλλωστε ποτέ ο ίδιος δεν επέλεξε κάποιον
διαφορετικό ρόλο εκτός από αυτόν του υπηρέτη των άλλων.
Ο λόγος του ήταν και παραμένει διδακτικός
πατρικός, στοργικός, απλός, ανθρώπινος και γεμάτος αστείρευτη αγάπη για όλους.
Δεν δίστασε να κάνει τις προσκλήσεις
προκλήσεις όπως έπραξε όταν πήγε σε εκδήλωση της Τοπικής Επιτροπής του Κουμμουνιστικού
Κόμματος Ελλάδος. Αλλά δεν δίστασε να κλάψει μπροστά μας και να παραδεχτεί το
λάθος του και να ξεφύγει από τετριμμένα ταμπού και να κυκλοφορεί με μηχανή βέσπα,
με ποδήλατο, με τα πόδια αλλά και με την τοπική συγκοινωνία.
Δυστυχώς πολλοί από εμάς όλα αυτά
δεν τα βλέπουμε ή κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε και εθελοτυφλούμε άδικα.
Δεν αφουγκραζόμαστε το τέλος της πολιτικής
και των χαμένων ιδεολογιών που χώριζαν ακόμα και τα αδέλφια, καταστάσεις που η
πατρίδα μας έχει πληρώσει με αίμα.
Δυστυχώς, συχνά με όπλο την ανωνυμία
προκαλούμε με τα λόγια μας πόνο και σχολιάζουμε με ημιμάθεια τα τεκταινόμενα
και τις δράσεις στην Μητρόπολη της Κω και της Νισύρου χωρίς να κάνουμε τον κόπο
να μάθουμε για αυτές και χωρίς να συμμετέχουμε σε αυτές ώστε με την συμμέτοχη
μας και την διαφωνία μας ακόμη να αλλάξουμε όλα αυτά που δεν θεωρούμε σωστά . .
.
Εμείς που δεν είχαμε την τόλμη να πάμε
στην Μητρόπολη, κάποια ανύποπτη στιγμή, και να βρούμε τον Ναθαναήλ για να εκφράσουμε
την διαφωνία μας και την αντίθεση μας, αλλά και την πρόταση μας ώστε να
συμβάλλουμε στο καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα. Άλλωστε το καλό έχει ως εχθρό το καλύτερο.
Βέβαια είναι γνωστό σε άλλους μας
ότι ο Ναθαναήλ δεν κρύφτηκε στην Μητρόπολη δεν έχει «περιβάλλον» ούτε κουστωδία.
Δεν έχει προσωπική περιουσία και ούτε επιθύμησε και ποτέ να αποκτήσει, δεν
είναι στην Μητρόπολη αλλά είναι έξω στις πλατείες και περιπατάει στους δρόμους
και στα σοκάκια της Κω και της Νισύρου. Είναι εκεί που είμαστε όλοι εμείς μέσα
στις καφετερίες ακόμα και στα μπαράκια, στα σχολεία μας, στους χώρους εργασίας
μας, στα νοσοκομεία και στο γηροκομείο, ακόμα και στις πορείες ειρήνης ακόμα
και στις διαδηλώσεις για την υγεία και την προάσπιση κοινωνικών και ατομικών αγαθών,
στις εκδηλώσεις μας. Είναι και αυτός ο καλὀς ποιμήν που αφήνει τα ενενήντα εννέα
πρόβατα για να βρει το ένα και να το φέρει πίσω στο κοπάδι του Θεού.
Όσο για τη σχέση του με την πολιτική
ο Ναθαναήλ δεν ήταν ποτέ δεξιός δεν ήταν πότε αριστερός ούτε κεντρώος . . . Ήταν
και παραμένει Έλληνας, Ρωμιός. Ας μην λησμονούμε ότι όταν μνημονεύει ποτέ δεν μνημόνευσε
για το έθνος, αλλά πάντοτε μνημονεύει υπέρ του γένους των Ελλήνων.
Ποτέ δεν πολιτικολόγησε για κόμματα
και παρατάξεις. Πάντα ήταν και είναι απέναντι στη πολιτική εξουσία που εκμεταλλεύεται
και κατακλέβει τον πολίτη.
Αυτός είναι ο Ναθαναήλ από την Κω, ο
Αντιμαχείτης που πάντα είναι περήφανος για την καταγωγή του και για την Αντιμάχεια
των παιδικών του χρόνων. Και όταν ήρθε στην Καλαμάτα ομιλούσε σε όλους εμάς και
έλεγε παντού ότι οι Κωοι και οι Νισύριοι είναι τόσο καλοί άνθρωποι και τον αγαπάνε
τόσο πολύ που δεν μπορεί αυτή την αγάπη να την περιγράψει με λόγια . . .
Αυτά έλεγε, κι ας είναι αλήθεια ότι κάποιοι
για δικά τους συμφέροντα τον πληγώνουν και τον στεναχωρούν . . .
Αυτός είναι ο Ναθαναήλ που γνώρισα στην πανέμορφη Κω και Νίσυρο.
Κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω αυτό
που είπα και όταν έφυγα από το όμορφο νησί μας για την ιδιαίτερη πατρίδα μου το
Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας.
Οι Κώοι και οι Νισύριοι είναι πολύ
τυχεροί άνθρωποι και τους ζηλεύω πραγματικά, που η Μητέρα Εκκλησία και ο
Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τους έστειλε να τους διαποιμάνει
ο πιο χαμογελαστός και καλόκαρδος άνθρωπος ….
Έτη Πολλά Και Ευλογημένα
Δέσποτα
* Συγχωρέστε με Δέσποτα αν όπως υποστηρίζουν κάποιοι σας «λιβάνισα».
Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι η αλήθεια είναι όμως διαφορετική.
Αυτά που έγραψα και γράφω δεν αποτελούν «λιβάνισμα». Όλα αυτά τα έγραψα,
γιατί τα πιστεύω και τα λέω από καρδιάς και ψυχής και εκφράζουν την μία και μοναδική
πραγματικότητα που είχα την χαρά να ζήσω μαζί σας στην όμορφη Κω και Νίσυρο.
