Λαλάγγια Μεσσηνίας: Πεντανόστιμα τηγανητά κουλουράκια!
Τα λαλάγγια ή τηγανίτες όπως τα έλεγαν στη Μεσσηνια, αποτελούσαν εθνική παράδοση για την περιοχή και δεν έλειπαν από κανένα σπίτι κατά την διάρκεια των μεγάλων θρησκευτικών εορτών.
Την παραμονή, όλες οι νοικοκυρές άφηναν κάθε άλλη ασχολία και έδιναν προτεραιότητα στην παρασκευή των τηγανίδων. Οι ποσότητες ήταν μεγάλες, διότι οι οικογένειες είχαν πολλά μέλη και διότι έπρεπε να φιλέψουν όσους ήταν ανήμποροι να τις παρασκευάσουν καθώς και αυτούς που πενθούσαν. Ειδικότερα, την παραμονή των Χριστουγέννων, έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην ετοιμασία τους. Γέμιζαν ολόκληρα καλάθια με αυτές πλασμένες όχι μόνο με το κλασσικό σχήμα, αλλά και με Χριστουγεννιάτικα θέματα, όπως αστεράκια, σταυρούς κ.λ.π. Η πρώτη και μεγαλύτερη τηγανίδα ήταν του Χριστού. Σήμερα σε αρκετά σπίτια διατηρείται η παράδοση των λαλαγγιών, αλλά και οι κατά τόπους Σύλλογοι κατά την διάρκεια των εκδηλώσεών τους ξαφνιάζουν ευχάριστα τους επισκέπτες τους προσφέροντας τηγανίδες.
.jpg)
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
¾ του φλιτζ. του τσαγιού ελαιόλαδο
1 φακελάκι ξερή μαγιά
αλάτι
λίγο χλιαρό νερό
λάδι για το τηγάνισμα
Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το αλεύρι και με το λάδι. Ζυμώνουμε με τα χέρια μας το μίγμα μέχρι να γίνει μια τριφτή ζύμη. Αλατίζουμε και ζυμώνουμε πάλι.
Διαλύουμε τη μαγιά σε ένα ποτηράκι του κρασιού νερό, τη ρίχνουμε μέσα στο μίγμα του αλευριού και ξαναζυμώνουμε.
Προσθέτουμε χλιαρό νερό ώστε να φτιάξουμε μια μαλακή ζύμη. Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να φουσκώσει για τουλάχιστον 1 ώρα.
.jpg)
Αμέσως μετά ξαναζυμώνουμε και κόβουμε τη ζύμη σε μεγάλα μπαλάκια. Κάθε μπαλάκι το ανοίγουμε σε ένα κορδόνι. Κόβουμε το κορδόνι στα 3 και το διπλώνουμε να γίνει στρογγυλό (σαλιγκαράκια).
Βάζουμε μπόλικο ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και μόλις ζεσταθεί καλά τηγανίζουμε τα λαλάγγια μέχρι να γίνουν χρυσά από όλες τις πλευρές.
Συνοδέψτε τα με μια πικάντικη φέτα ή γραβιέρα! Φανταστικά!
Καλή επιτυχία και καλή σας όρεξη
Τα λαλάγγια ή τηγανίτες όπως τα έλεγαν στη Μεσσηνια, αποτελούσαν εθνική παράδοση για την περιοχή και δεν έλειπαν από κανένα σπίτι κατά την διάρκεια των μεγάλων θρησκευτικών εορτών.
Την παραμονή, όλες οι νοικοκυρές άφηναν κάθε άλλη ασχολία και έδιναν προτεραιότητα στην παρασκευή των τηγανίδων. Οι ποσότητες ήταν μεγάλες, διότι οι οικογένειες είχαν πολλά μέλη και διότι έπρεπε να φιλέψουν όσους ήταν ανήμποροι να τις παρασκευάσουν καθώς και αυτούς που πενθούσαν. Ειδικότερα, την παραμονή των Χριστουγέννων, έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην ετοιμασία τους. Γέμιζαν ολόκληρα καλάθια με αυτές πλασμένες όχι μόνο με το κλασσικό σχήμα, αλλά και με Χριστουγεννιάτικα θέματα, όπως αστεράκια, σταυρούς κ.λ.π. Η πρώτη και μεγαλύτερη τηγανίδα ήταν του Χριστού. Σήμερα σε αρκετά σπίτια διατηρείται η παράδοση των λαλαγγιών, αλλά και οι κατά τόπους Σύλλογοι κατά την διάρκεια των εκδηλώσεών τους ξαφνιάζουν ευχάριστα τους επισκέπτες τους προσφέροντας τηγανίδες.1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις¾ του φλιτζ. του τσαγιού ελαιόλαδο
1 φακελάκι ξερή μαγιά
αλάτι
λίγο χλιαρό νερό
λάδι για το τηγάνισμα
Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το αλεύρι και με το λάδι. Ζυμώνουμε με τα χέρια μας το μίγμα μέχρι να γίνει μια τριφτή ζύμη. Αλατίζουμε και ζυμώνουμε πάλι.
Διαλύουμε τη μαγιά σε ένα ποτηράκι του κρασιού νερό, τη ρίχνουμε μέσα στο μίγμα του αλευριού και ξαναζυμώνουμε.
Προσθέτουμε χλιαρό νερό ώστε να φτιάξουμε μια μαλακή ζύμη. Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να φουσκώσει για τουλάχιστον 1 ώρα.
Αμέσως μετά ξαναζυμώνουμε και κόβουμε τη ζύμη σε μεγάλα μπαλάκια. Κάθε μπαλάκι το ανοίγουμε σε ένα κορδόνι. Κόβουμε το κορδόνι στα 3 και το διπλώνουμε να γίνει στρογγυλό (σαλιγκαράκια).Βάζουμε μπόλικο ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και μόλις ζεσταθεί καλά τηγανίζουμε τα λαλάγγια μέχρι να γίνουν χρυσά από όλες τις πλευρές.
Συνοδέψτε τα με μια πικάντικη φέτα ή γραβιέρα! Φανταστικά!
Καλή επιτυχία και καλή σας όρεξη