Ενα τροχαίο που αναστάτωσε χθες τη Ναυαρίνου έρχεται να επιβεβαιώσει το μεγάλο πρόβλημα οδικής ασφάλειας που υπάρχει στον παραλιακό δρόμο. Σε μια εποχή κατά την οποία βαίνει προς ολοκλήρωση ο αυτοκινητόδρομος Τρίπολη-Καλαμάτα που θα αυξήσει σημαντικά την καλοκαιρινή κίνηση (και) από την Αρκαδία, ο Δήμος Καλαμάτας αρνείται πεισματικά να προχωρήσει σε ρυθμίσεις που θα προστατεύσουν τους πεζούς και θα αναδείξουν τα πλεονεκτήματα της παραλιακής ζώνης.Εκ των πραγμάτων και για λόγους ασφαλείας πέραν των άλλων, τίθεται για μια ακόμη φορά το ζήτημα των ρυθμίσεων στον παραλιακό δρόμο. Η δημοτική αρχή για μια ακόμη χρονιά άφησε τα πράγματα στην τύχη τους, αποδεικνύοντας ότι δεν έχει σκοπό να ασχοληθεί με τα σοβαρά ζητήματα που απαιτούν και ρήξεις με κατεστημένες αντιλήψεις οι οποίες τελικά είναι σε βάρος της πόλης και της ασφάλειας των πολιτών. Αν στην αδιαφορία αυτή προσθέσει κάποιος και την γενικότερη διάλυση των υπηρεσιών, η κατάσταση γίνεται περισσότερο επικίνδυνη καθώς απουσιάζει και η στοιχειώδης αστυνόμευση.
Και εδώ απουσιάζουν στοιχειώδη πράγματα: Οχι μόνον δεν έχει καθοριστεί χαμηλότερο όριο ταχύτητας όπως υποδεικνύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά δεν τηρείται το όριο ταχύτητας που ισχύει υποχρεωτικά για τους δρόμους της πόλης. Οχι μόνον δεν κατασκευάζονται σταθερές διαβάσεις με σήμανση από "μάτια της γάτας'" έτσι ώστε να κόβουν ταχύτητα τα αυτοκίνητα, αλλά έχουν σβήσει και οι λωρίδες των διαβάσεων. Οχι μόνον δεν υπάρχει αστυνόμευση, αλλά ούτε και ραντάρ για τον έλεγχο της ταχύτητας.
Πολλά θα μπορούσε να γράψει κάποιος αλλά το μέγιστο πρόβλημα είναι πως οι δημοτικοί παράγοντες αρνούνται πεισματικά να ανοίξουν τη συζήτηση για τις ρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, να εξετάσουν τις προτάσεις οι οποίες έχουν κατατεθεί ή να μελετήσουν λύσεις που έχουν δοθεί σε άλλους δήμους και σε περιοχές που θέλουν να κρατήσουν μικρές ταχύτητες. Και αυτό γιατί αν ανοίξουν τη συζήτηση, κάτι διαφορετικό θα πρέπει να κάνουν από το απόλυτο χάος που επικρατεί σήμερα.
Με αυτό τον τρόπο όμως καταστρέφεται μια περιοχή που θα μπορούσε να είναι το μεγάλο όπλο της πόλης στην προσπάθεια να αναδειχθεί σε προορισμό με ξεχωριστά χαρακτηριστικά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Η εκτεταμένη παραλία, ο πεζόδρομος δίπλα στη θάλασσα, ένας παράλληλος ποδηλατόδρομος, η καθαρότητα των νερών λόγω της λειτουργίας της αποχέτευσης, η γειτνίαση με τον ορεινό όγκο, αποτελούν μοναδικά στοιχεία. Τα οποία "αδικούνται" από τη λειτουργία της Ναυαρίνου ως "λεωφόρου" διπλής κατεύθυνσης στην οποία αναπτύσσονται μεγάλες ταχύτητες, τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια των πολιτών, δημιουργείται μεγάλης έκτασης ηχορύπανση και πνίγεται το φυσικό περιβάλλον.
Από αυτή την ιστορία όλοι βγαίνουν χαμένοι και σε λίγο καιρό θα γίνει εντόνως αντιληπτό καθώς αντί της αισθητικής, του σεβασμού στον άνθρωπο και τις ανάγκες του και της αξιοποίησης των φυσικών πλεονεκτημάτων, επιλέγεται η λογική πως ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει αρκεί να νομίζει πως αυτό τον εξυπηρετεί".
Είναι απολύτως χαρακτηριστικό για την αδιαφορία του Δήμου Καλαμάτας το γεγονός ότι μόλις χθες και αφού είχε προηγηθεί το σημείωμα, ξεκίνησαν οι διαγραμμίσεις των διαβάσεων, φυσικά με το συνήθη τρόπο που τις καθιστά… αόρατες μετά από λίγες ημέρες.
Στο μεταξύ και παρά την κρίση, αρκετοί επαγγελματίες ρισκάρουν ανοίγοντας καινούργια καταστήματα καθώς προσδοκούν σε αύξηση της κίνησης λόγω της ολοκλήρωσης του αυτοκινητοδρόμου. Σε μια περιοχή όμως που επικρατεί κυκλοφοριακή "κόλαση" οι προσδοκίες αυτές κινδυνεύουν να αποδειχθούν φρούδες ελπίδες" και τα χρήματα που επενδύονται να πέσουν για μια ακόμη φορά στο… πηγάδι.