Με το ενδεχόμενο να μείνουν απότιστες οι καλλιέργειές τους «φλερτάρουν» οι αγρότες της Μεσσηνίας οι οποίοι χρησιμοποιούν για την άρδευση των χωραφιών τους το δίκτυο του ΓΟΕΒ, που παίρνει νερό από το αντλιοστάσιο του Αγίου Φλώρου.
Και δε μιλάμε για μια μικρή έκταση, αλλά για μια περιοχή 12.000 στρεμμάτων περίπου, εκ των οποίων τα 6.000 στρ. έχουν ελιές και αμπέλια και τα υπόλοιπα παράγουν καλαμπόκι, τριφύλλι και κηπευτικά.
Σημαντικός είναι και ο ρόλος των δολιοφθορών στις υδροληψίες και στις παροχές νερού από τους αθίγγανους, σύμφωνα με όσα είπε στο «Θάρρος» ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Βαλύρας και μέλος της προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής του υπό σύσταση Τοπικού Οργανισμού Εγγείων Βελτιώσεων, Κώστας Γεωργακόπουλος.
Χρόνια η ασθένεια
Όπως ανέφερε, πρόκειται για μια περίπτωση χρόνιας ασθένειας, που ξεκίνησε πριν από μία τριετία και έκτοτε τα κρούσματα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Κατά τον κ. Γεωργακόπουλο, οι αθίγγανοι σπάνε τις υδροληψίες, προκειμένου να μπορέσουν να πάρουν ό,τι μεταλλικό στοιχείο υπάρχει και στη συνέχεια να το πουλήσουν.
Πέρσι, μόνο και μόνο εξαιτίας αυτού, επισκευάστηκαν περί τις 70 υδροληψίες και φέτος αναμένεται να επισκευαστούν περί τις 50, αν και η επίσκεψή μας στην περιοχή «έβγαλε» και άλλες ζημιές, που δεν είχαν υπολογιστεί στην προ δεκαπενθημέρου εκτίμηση.
«Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση. Η ζημιά, με μέτριους υπολογισμούς, ανέρχεται σε 150.000 ευρώ και είναι ζήτημα, αν από το σίδερο που θα πουλήσουν οι αθίγγανοι στους κλεπταποδόχους, θα πάρουν 1.000 ευρώ», σημειώνει.
Παρατηρεί ακόμη: «Θα πρέπει και οι παραγωγοί, που ποτίζουν από το δίκτυο να ευαισθητοποιηθούν, ώστε να πάρουν στα χέρια τους την προστασία του δικτύου, γιατί δεν μπορεί να φτιάχνουμε κάτι το πρωί και το βράδυ να χαλάει. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να “υιοθετήσουν” το τμήμα του δικτύου που βρίσκεται στο χωράφι τους. Δεν μπορεί να βλέπουν σε κάποιες περιπτώσεις τους δράστες και να μην τους καταγγέλλουν για τη ζημιά που έκαναν. Πού έχουν πάει αυτά τα υλικά; Γιατί δεν μπορούν να εντοπιστούν οι κλεπταποδόχοι», αναρωτιέται.
Τον ρωτήσαμε αν έχουν γίνει καταγγελίες στην Αστυνομία: «Χιλιάδες είναι οι καταγγελίες, αλλά η ΕΛ.ΑΣ. αδυνατεί, λέει, να βγάλει άκρη» και προτείνει να υπάρξει δυναμική παρέμβαση των Δήμων Καλαμάτας, Μεσσήνης και Οιχαλίας, οι κάτοικοι των οποίων αρδεύονται από το συγκεκριμένο δίκτυο. «Ας βρεθεί ένας τρόπος, να γίνει κάτι. Η περιοχή χρειάζεται αστυνόμευση», λέει με φωνή γεμάτη απόγνωση.
Στο Πλατύ οι μεγαλύτερες ζημιές
Και καθώς η περιπλάνησή μας στην περιοχή συνεχίζεται, σταματά το αυτοκίνητό του κάθε λίγο. «Να, εκεί στα βάτα η υδροληψία αυτή γλίτωσε πέρσι, για φέτος δεν ξέρω».Το μεγάλο μέρος των ζημιών εντοπίζεται στο Πλατύ, στον Άγιο Φλώρο, στη Σκάλα και τη Βαλύρα, ενώ θύμα των «παράπλευρων» απωλειών πέφτει και το Αριστοδήμειο, όπου λόγω των απωλειών και της υψομετρικής διαφοράς το νερό δε φτάνει για το πότισμα των καλλιεργειών.
Αν όλα πάνε καλά, η αρδευτική περίοδος θα ξεκινήσει την 1η Μαΐου και θα ολοκληρωθεί με τις πρώτες βροχές, ενώ θα μπορούσε, αν υπήρχε νερό, να παράγονταν και πρώιμες αλλά και θερμοκηπιακές καλλιέργειες.
Προσπάθειες για λύση
Από την πλευρά της, η προσωρινή επιτροπή του υπό σύσταση ΤΟΕΒ, που περιλαμβάνει τη Σκάλα, τη Βαλύρα, τον Άγιο Φλώρο, τα Αρφαρά, το Πλατύ, τον Ανεμόμυλο, τη Λάμπαινα και το Αριστοδήμειο, προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα, βρίσκοντας υλικά που δεν έχουν χρηματική αξία όταν πωληθούν, όπως το πλαστικό.
Επίσης, οι πρόεδροι των παραπάνω Κοινοτήτων στηρίζουν όλες τις πρωτοβουλίες του ΓΟΕΒ για την επαναλειτουργία του δικτύου και φέτος, αν και υπάρχουν και εκεί εγγενείς δυσκολίες.
Πέραν των πολλών φορών που έχει λεηλατηθεί το αντλιοστάσιο του Αγίου Φλώρου, υπάρχει και το ζήτημα των οφειλών των παραγωγών στο ΓΟΕΒ και, κατά συνέπεια, προς τη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί το αντλιοστάσιο. «Δυστυχώς για τους αγρότες, κάθε χρόνο γίνονταν παρεμβάσεις (το γνωστό “κατόπιν ενεργειών μου”)», παρατήρησε και πρόσθεσε πως η λειτουργία του ΓΟΕΒ για χρόνια τώρα είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας του προέδρου του Δημ. Νάστου.
Άλλη μία λύση θα μπορούσε να ήταν η συνεχής λειτουργία του αντλιοστασίου, κάτι που θα απέτρεπε τις φθορές λόγω της υψηλής πίεσης του νερού, καθώς, όπως ανέφερε ο κ. Γεωργακόπουλος, οι μεγάλες φθορές στο δίκτυο παρατηρούνται το διάστημα που δε λειτουργεί το αντλιοστάσιο: «Όταν δε λειτουργεί το δίκτυο, απαξιώνεται, και μαζί του απαξιώνονται όλες οι καλλιέργειες. Αυτό είναι κρίμα, γιατί πρόκειται για ένα τεράστιο έργο, για την κατασκευή του οποίου δαπανήθηκαν δεκάδες εκατομμύρια δραχμές. Αν το δίκτυο απαξιωθεί τελείως, δε θα έχουμε τη δυνατότητα, λόγω του μεγάλου κόστους, να ξανακατασκευάσουμε κάτι ανάλογο».
Απότιστες οι παραδοσιακές καλλιέργειες
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι, όπως είπε, το εξής: «Ο κόσμος έχει απογοητευτεί και η όποια προσπάθεια να καλλιεργήσει, πέραν των αντικειμενικών δυσκολιών και του υψηλού καλλιεργητικού κόστους σε λιπάσματα και φυτοφάρμακα, πέφτει στο κενό, με τις καταστροφές στο δίκτυο, που σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν ποτίζουν, άρα δεν παράγονται προϊόντα, άρα βλέπουν και το ελάχιστο εισόδημά τους να χάνεται.
Μιλάνε οι κρατούντες για την επιστροφή στην πρωτογενή παραγωγή για την ανάκαμψη της οικονομίας. Ακούμε ότι ένα εκατομμύριο άνθρωποι θέλουν να επιστρέψουν στην ύπαιθρο και το μεγάλο μέλημά μας είναι, από την άλλη πλευρά, το πώς θα κρατήσουμε τους ήδη καλλιεργητές κοντά στα χωράφια τους.
Οι αγρότες της περιοχής ακούν συνέχεια για το καλάθι των πελοποννησιακών προϊόντων, παρακολουθούν το σόου των ημερίδων για τα νέα προϊόντα κι αυτοί βλέπουν ότι δεν έχουν νερό ούτε για να ποτίσουν τις παραδοσιακές καλλιέργειες, που έκαναν γνωστή τη Μεσσηνία».